Zamiokulkas – co to za roślina i jak ją pielęgnować?

Zamiokulkas to roślina, która od lat zajmuje ważne miejsce w mieszkaniach miłośników roślin. Po pierwsze dlatego, że jej dekoracyjne liście wspaniale ożywiają każde wnętrze. Po drugie – jej uprawa jest ekstremalnie prosta, więc poradzą sobie z nią najbardziej niewprawni ogrodnicy. Dziś opowiadamy, jak pielęgnować zamiokulkasa. Rozwiewamy też wątpliwości, czy ta roślina jest toksyczna dla ludzi.

Zamiokulkas – co to za roślina?

Zamiokulkas to tropikalna roślina, należąca do rodziny obrazkowatych. Nie ma ona łodygi ani pnia, ale podziemne kłącza, z których wyrastają liście. Naturalnie występuje we wschodniej Afryce (Zanzibar, Tanzania), gdzie panuje gorący i wilgotny klimat podrównikowy. 

Najpopularniejszą odmianą zamiokulkasa jest zamiokulkas zamiolistny. Popularne są także zamiokulkas raven czy zenzi. 

Zamiokulkas rośnie powoli (2 nowe liście w ciągu roku), ale w końcu może osiągnąć nawet ponad 100 cm wysokości. Roślinę cechuje piękne, ciemnozielone ulistnienie, przy czym liście są grube, mięsiste, jajowate i błyszczące. Ta dekoracyjna roślina jest modnym i eleganckim elementem wystroju wnętrza. 

Co lubi zamiokulkas i jak go pielęgnować?

Zamiokulkas często nazywany jest żelaznym kwiatem, ponieważ jest odporny na zaniedbania w pielęgnacji, niekorzystne warunki czy szkodniki. Jego uprawa jest więc bardzo łatwa, a sam zamiokulkas potrafi wiele wybaczyć swojemu właścicielowi. 

Nasłonecznienie

Zamiokulkas nie lubi być narażony na mocne, bezpośrednie promieniowanie. Lubi światło, ale rozproszone. Dobrze poradzi sobie także w miejscu półcienistym (np. w głębi pokoju). Liście zamiokulkasa przechylają się w kierunku słońca, dlatego co jakiś czas obracaj doniczkę. 

Nawożenie

Zamiokulkasa nawoź połową dawki nawozu do roślin zielonych z częstotliwością raz w miesiącu w okresie wiosenno-letnim (od kwietnia do września). Jesienią i zimą nie ma konieczności stosowania nawozów. 

Nawodnienie

Zamiokulkas dobrze radzi sobie z brakiem wody (magazynuje wodę w mięsistych liściach i kłączach). Bez wody wytrzyma nawet 2 miesiące, dlatego jest idealną rośliną dla osób, które często wyjeżdżają i nie mają jak pielęgnować swoich roślin. 

Zamiokulkas bardzo źle znosi przelanie. Nadmiar wody powoduje jego gnicie. Najlepiej więc podlewaj roślinę, dopiero gdy ziemia w doniczce jest już sucha. Zimą podlewanie powinnaś jeszcze bardziej ograniczyć. Ważne, aby zamiokulkas podlewać wodą o temperaturze pokojowej. 

Zraszanie

Możesz raz na jakiś czas zraszać roślinę, a także przecierać zakurzone liście mokrą ściereczką.

Gleba

Odpowiednie pod uprawę tej rośliny jest podłoże żyzne, próchniczne, przepuszczalne o odczynie kwaśnym. Dobrze sprawdzi się ziemia kompostowa lub do palm. 

Zamiokulkas najlepiej czuje się w płaskich kamionkowych donicach, w których swobodnie mogą rozrastać się jego kłącza. Pamiętaj jednak, by doniczka nie była zbyt duża, bo wtedy zamiokulkas rozrośnie się nadmiarowo pod ziemią, zamiast inwestować energię w rozwój liści. 

Temperatura

Odpowiednią temperaturą dla zamiokulkasa jest pokojowa – około 25℃. Zimą należy unikać przeciągów i temperatury poniżej 15℃.

Przesadzanie

Młode rośliny możesz przesadzać raz na rok, starsze okazy co 2-3 lata. Z każdym przesadzeniem doniczka powinna być większa od poprzedniej. 

Czy zamiokulkas jest szkodliwy?

Zamiokulkas zawiera szkodliwy szczawian wapnia, dlatego mówi się o nim, że jest rośliną trującą. Prawda jest taka, że kwas szczawiowy jest substancją drażniącą skórę, natomiast przypadkowo spożyty nie byłby w stanie zaszkodzić człowiekowi. Trzeba by było zjeść bardzo duże jego ilości, co jest mało prawdopodobne. Nie ulega jednak wątpliwości, że młodsze dzieci czy ciekawskie koty powinny trzymać się o zamiokulkasa z daleka.

Czy zamiokulkas oczyszcza powietrze?

Zamiokulkas znajduje się na liście tzw. Złotej Dziesiątki roślin doniczkowych oczyszczających powietrze (źródło: NASA). Doskonale absorbuje tlenek azotu i szkodliwe formaldehydy unoszące się w powietrzu. Idealnie więc sprawdzi się w sypialni.